دودمان سونگ

پس از سال 960 میلادی ، چین به دو قلمرو مختلف تقسیم شد که هرکدام از آنها ، دولتهای مقتدری به شمار می آمدند :

1. دودمان سونگ که بر بخش عظیمی از جنوب و شرق چین حکومت می کردند.

2. دودمان لیائو که قلمرو انها شامل بخشی از شمال چین ، منچوری و جنوب مغولستان کنونی بود.

سرگذشت دودمان سونگ همانند پرداختن به ظهور و سقوط خاندان تانگ دارای اهمیت است؛ زیرا ، دودمان سونگ از یک سو، عظمت و شکوه عصر تانگ را احیا کرده و از سوی دیگر ، آخرین تکاپوی ملت چین پیش از برآمدن دودمان مینگ محسوب می شود.

عصر ده پادشاهی و پنج دودمان

عصر ده پادشاهی و پنج دودمان به دوره ای از تاریخ چین گفته می شود که از زمان سقوط امپراتوری تانگ در 907 میلادی آغاز شد و تا 960 میلادی ،با روی کارآمدن دودمان‌های لیائو و سونگ ، به طول انجامید. در آغاز این دوره ، چین به 11 دولت مستقل تقسیم شد که هرکدام ادعای خاصی درباره قلمرو یکدیگر داشتند. برخی از مورخان چینی ، پنجم دودمان مهم آن زمان ( لیانگ جدید ، تانگ جدید ، جین جدید ، هان جدید و ژو جدید) را که مدت کوتاهی در دره رود زرد حکومت کردند ، به عنوان جزئی مهم از تاریخ این دوره می شناسند. همچنین ده پادشاهی دیگر نیز به عنوان غاصبان سلطنت در سایر نقاط چین شناخته می شوند.

عصر ده پادشاهی و پنج دودمان

آخرین دولتهای این زمان در سال 960 میلادی بدست تائی‌زو ، امپراتور دودمان سونگ ، فتح شدند. آن گاه تائی‌زو توانست دودمان سونگ را تشکیل دهد. همزمان باقی مانده سرزمینهای چین در جنوب مغولستان به دست اقوام خیتان فتح شده و جزئی از پادشاهی تازه تاسیس لیائو شدند.

حکومتهای این عصر به همراه زمان عبارتند از :

پنج دودمان :

* لیانگ جدید (907-923 میلادی)

* تانگ جدید (923-936 میلادی)

* جین جدید (936-947 میلادی)

* هان جدید (947-951 میلادی)

* ژو جدید (951-960 میلادی)

ده پادشاهی :

* وو (907-937 میلادی) , وویوئه (907-978 میلادی) , مین (909-945 میلادی) , چو (907-951 میلادی) , هان جنوبی (917-971 میلادی) , شو سابق (907-925 میلادی) , شو جدید (934-965 میلادی) , جینگ‌نان (924-963 میلادی) , تانگ جنوبی (937-975 میلادی) و هان شمالی (951-979 میلادی).

لطفاً دیدگاه های ارزشمند خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

موفق باشید.

امپراتور شوآن‌زونگ (تانگ)

امپراتور شوآن‌زونگ که نوه ملکه وو زتیان محسوب می شود ، امپراتوری تانگ را از نو احیا کرد. در دوره طولانی حکومت او (43 سال) قدرت در دستان امپراتور متمرکز شد و عصر تاریک چند ساله‌ (705-713 میلادی) را به پایان رساند. دوره حکومت او به دو دوره تقسیم می شود:

1.دوره نخست (713-741 میلادی) :

در این دوره ، امپراتور به خوبی از قدرت سیاسی و فردی خود بهره گرفت. او نخست وضعیت سیاست خارجی را بهبود بخشید و موجب توسعه فرهنگی و اقتصادی کشور شد. این دوره‌ی 28 ساله طبق نظر مورخان ، بهترین زمان ترقی دودمان تانگ می باشد.

2.دوره دوم (741-756 میلادی) :

در این دوره ، امپراتور شوآن‌زونگ با تکیه زیاد بر اطرافیانش و دورشدن از اداره قلمرو وسیع تانگ ، اوضاع را به شکلی بد عوض کرد. در همین زمان نیز علاقه وی برای افزایش محدوده امپراتوری بیشتر شد ؛ امری که موجب مشکلات اقتصادی فراوانی گردید و از طرفی ، روابط حسنه تانگ با همسایگانش را نیز از میان برد. همچنین ، تکیه بیش از حد او بر نیروهای نظامی باعث تحلیل رفتن تمرکزگرایی دولت تانگ و کاهش قدرت امپراتور شد. سرانجام تمامی این وقایع به شورش آن لوشان ختم گردید که امپراتوری تانگ را به یکباره از اوج به سقوط رسانید.

امپراتور شوآن‌زونگ

در هنگام آغاز شورش آن لوشان ، امپراتور پایتخت را ترک کرد و به جنوب چین گریخت. او در آنجا از سلطنت کناره‌گیری کرد و پسرش ، سوزونگ ، را به عنوان امپراتور اعلام نمود. شوآن‌زونگ سرانجام در سال 762 میلادی درگذشت.  اگرچه یکسال پس از مرگ او ، شورش آن لوشان به اتمام رسید و دودمان تانگ از این واقعه خلاصی یافت ، اما دیگر هیچگاه نتوانست به دوره اوج خود بازگردد و سقوط آن از همین زمان آغاز شد.

لطفاً دیدگاه‌های ارزشمند خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

موفق باشید.

ملکه وو زتیان

ملکه وو زتیان در میان فرمانروایان تاریخ چین شخصیتی برجسته است. از زمان آغاز سلسله چین در 221 قبل از میلاد تا سقوط دودمان چینگ در 1911 میلادی ، 243 امپراتور در کشور چین به قدرت رسیدند و وو زتیان تنها فرمانروای زن میان آنهاست. او تا 82 سالگی به حیاتش ادامه داد و به مدت 50 سال قدرت سیاسی چین را در دست داشت.

برای خواندن بقیه مطلب بر روی ادامه مطلب کلیک کنید.

امپراتور گائوزونگ (تانگ)

لی ژی که بعدها امپراتور گائوزونگ نامیده شد ، سومین امپراتور دولت تانگ بود که از 649 تا 683 میلادی بر چین حکم راند ؛ البته پس از سال 665 میلادی ، اداره دولت عملاً بدست همسر وی ، ملکه وو ، افتاد. پس از مرگ امپراتور گائوزونگ ، ملکه وو با نام ملکه وو زتیان به تنهایی حکومت را تحت کنترل خود درآورد.

طی دوره نخست حکومت گائوزونگ ، قلمرو امپراتوری تانگ افزایش پیدا کرد ؛ برای مثال ، می توان به تسخیر باکجه و گوگوریو ، دو دولت رقیب تانگ در شبه جزیره کره ، اشاره کرد. همچنین ، لشکریان تانگ به قلمرو غربی گوک‌ترک ها نیز دست یافتند.

امپراتور گائوزونگ

اما در دهه 670 میلادی ، بسیاری از این نواحی بدست دولت های رقیب نظیر تبت ، سیلا (در شبه جزیره کره) ، خیتان (در مغولستان امروزی) و بالهائی (در شمال کره) افتاد. حتی نواحی شرقی و غربی گوک‌ترک ها که متعلق به تانگ بود ، به دلیل شورش های مداوم با ناامنی مواجه شد. 

امپراتور گائوزونگ در سالهای آخر حکومتش ، به دلیل بیماری ، ناتوان شد ؛ لذا ، قدرت را به همسرش ، امپراتریس (ملکه) وو ، واگذار نمود. هنگامی که امپراتور گائوزونگ در سال 683 میلادی درگذشت ، ملکه وو اقتدار کافی بدست آورد تا خود به تنهایی حکومت کند. دوره حکومت ملکه وو زتیان یکی از معدود ادوار حکومت زنان در تاریخ چین می باشد. 

لطفاً دیدگاه‌های ارزشمند خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

موفق باشید.