عصر ده پادشاهی و پنج دودمان به دوره ای از تاریخ چین گفته می شود که از زمان سقوط امپراتوری تانگ در 907 میلادی آغاز شد و تا 960 میلادی ،با روی کارآمدن دودمان‌های لیائو و سونگ ، به طول انجامید. در آغاز این دوره ، چین به 11 دولت مستقل تقسیم شد که هرکدام ادعای خاصی درباره قلمرو یکدیگر داشتند. برخی از مورخان چینی ، پنجم دودمان مهم آن زمان ( لیانگ جدید ، تانگ جدید ، جین جدید ، هان جدید و ژو جدید) را که مدت کوتاهی در دره رود زرد حکومت کردند ، به عنوان جزئی مهم از تاریخ این دوره می شناسند. همچنین ده پادشاهی دیگر نیز به عنوان غاصبان سلطنت در سایر نقاط چین شناخته می شوند.
عصر ده پادشاهی و پنج دودمان
آخرین دولتهای این زمان در سال 960 میلادی بدست تائی‌زو ، امپراتور دودمان سونگ ، فتح شدند. آن گاه تائی‌زو توانست دودمان سونگ را تشکیل دهد. همزمان باقی مانده سرزمینهای چین در جنوب مغولستان به دست اقوام خیتان فتح شده و جزئی از پادشاهی تازه تاسیس لیائو شدند.
حکومتهای این عصر به همراه زمان عبارتند از :
پنج دودمان :
* لیانگ جدید (907-923 میلادی)
* تانگ جدید (923-936 میلادی)
* جین جدید (936-947 میلادی)
* هان جدید (947-951 میلادی)
* ژو جدید (951-960 میلادی)
ده پادشاهی :
* وو (907-937 میلادی) , وویوئه (907-978 میلادی) , مین (909-945 میلادی) , چو (907-951 میلادی) , هان جنوبی (917-971 میلادی) , شو سابق (907-925 میلادی) , شو جدید (934-965 میلادی) , جینگ‌نان (924-963 میلادی) , تانگ جنوبی (937-975 میلادی) و هان شمالی (951-979 میلادی).
لطفاً دیدگاه های ارزشمند خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
موفق باشید.
