آن لوشان
آن لوشان یکی از درباریان چینی بود که مورد علاقه و توجه همسر امپراتور شوآن زونگ ، یانگ گوئی فی ، قرار گرفت و از این طریق مورد عنایت امپراتور واقع گردید. به او اجازه دادند که هر زمان مایل بود، وارد کاخ شود و حتی فرماندهی نیروهای عظیم شمال رود زرد را به وی سپردند. اما رقابت او با یکی از درباریان به نام یانگ گوئه ژونگ و به دنبال آن بدگمانی امپراتور نسبت به احتمال خیانت وی ، به شورش او انجامید.
شورش آن لوشان
شورش
در 16 دسامبر 755 میلادی ، شورش خود را آغاز کرد و ارتش عظیم خود را به سوی جنوب هدایت کرد. او که اینک ماهرترین سربازان کشور را رهبری می کرد ، شهر لوئویانگ را بدون کوچکترین مقاومتی فتح کرد و خود را امپراتور خوانده و دودمان یان را تاسیس کرد.
امپراتور شوآن زونگ که به سیچوآن در جنوب چین گریخته بود ، به نفع پسرش امپراتور سوزونگ از سلطنت کناره‌گیری کرد. همزمان شورشیان که راهشان به سوی پایتخت باز شده بود ، وارد چانگان شدند. امپراتور سوزونگ دو نفر از فرماندهان ارتش چین به نامهای گوئو زییی و لی گوآن بی را مامور سرکوب شورش کرد. آن دو تصمیم گرفتند که سربازان مرزی و سرحدی را از سین کیانگ و نواحی آسیای مرکزی به خدمت بگیرند. آنان با این ارتش قادر بودند چانگان و لوئویانگ را بازپس گیرند. در همین زمان به دنبال عقب نشینی نیروهای آن لوشان از برخی نواحی کشور ، خود وی نیز در سال 757 میلادی به وسیله پسرش ، آن چینگشو ، به قتل رسید. چینگشو نیز مدتی بعد توسط ژنرال خویش ، شی شیمینگ ، ترور گردید. شی شیمینگ نیروهای شورشی را برای تصرف دوباره لوئویانگ سازماندهی کرد. او نیز به زودی توسط پسرش ، شی چائویی ، کشته شد.
ژنرال آن لوشان
سقوط شورشیان
با درک این واقعیت که دودمان یان دیگر بیش از این نمی تواند به حیات خود ادامه دهد ، ژنرالها و افسران شورشی به نیروهای تانگ تسلیم شدند. نیروهای تانگ در 763 شهر لوئویانگ را دوباره فتح کردند و به هشت سال جنگ داخلی خاتمه بخشیدند. در نتیجه این جنگ و نتایج آن مانند بیماری و قحطی ، حدود 36 میلیون نفر به کام مرگ رفتند. البته شاید هیچ گاه نتوانیم آمار دقیق تلفات را بدانیم. نظام آمارگیری دوره تانگ طی این جنگ به کلی از بین رفت.
نتایج شورش
شورش آن لوشان قدرت دولت مرکزی چانگان را تضعیف کرد و به عصر طلایی تانگ خاتمه داد. ایالات کشور به نواحی خودمختار تقسیم شد که به وسیله ژنرال ها اداره می شد. به دنبال این قیام ، سربازان امپراتوری از مواضع خود در مرزها و سرحدات عقب نشینی کرده و بسیاری از نواحی غربی امپراتوری از دست رفت. امپراتوری تانگ به مدت 144 سال بعد نیز به حیات خود ادامه داد اما هیچ گاه نتوانست به آن قدرت و شکوه پیش از شورش برسد.
لطفاً دیدگاه‌های ارزشمند خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
موفق باشید.
خسرو دهدشتی
