خاستگاه اولیه غلات وحشی و نخستین حیواناتی که پرورش یافتند ، همان نقاطی هستند که تمدن های اولیه در آن ها شکل گرفتند. این روند به نظر می رسد در بخش هایی از شرق میانه به وقوع پیوسته و باستان شناسان مدارکی بدست آورده اند که گواه این مدعاست. عصر نوسنگی ـ نامی که به این دوره داده شده است ـ حدود ۰۰۰/۱۰ یا ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد آغاز شده و روند زیر را طی کرده است :
در حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد ، کشاورزانی که از کیسه ، سبد و ظروف چوبی استفاده می کردند ، شروع به ساخت ظروف سفالی نمودند. آن ها با اموال بالنسبه بیش تری نسبت به مردمان پارینه سنگی ، سکونت دائمی یافتند و بتدریج در آستانه کشف بزرگی قرار گرفتند. برای صدها هزار سال انسان انسان خود را با دنیای پیرامون منطبق ساخته بود و کار مهم اش زندگی در کنار حیوانات و گیاهان وحشی بود. کشاورزان عصر نوسنگی دریافتند که گاهی می توان محیط پیرامون را متناسب با خود تغییر داد.
شیوه جدید زندگی به آرامی گسترش یافت. به عنوان مثال اولین گروه های عصر نوسنگی به همراه غلات ، زراعت ، حیوانات اهلی و سفال سازی حدود سال ۳۰۰۰ قبل از میلاد به بریتانیا رسیدند. در همین زمان مردمان شرق میانه ، تمدن های باشکوهی را پایه گذاری کردند. هزاران سال طول کشید تا روستاهای زراعت پیشه رشد کنند و شالوده تمدن های بزرگ را به وجود آورند. تعدادی از گروه های انسانی هرگز ساکن نشدند و نیز گروه هایی بودند که به پرورش حیوانات پرداخته اما به کشت مبادرت نمی کردند. با پایان عصر نوسنگی انسان ها وارد دوره تازه ای شدند و اولین تمدن ها را تشکیل دادند.
