در حالی که قدرتهای بزرگ اروپایی در شرق و غرب این قاره مشغول به جنگ بودند ، در شبه جزیره بالکان که تنش از آنجا آغاز شده بود ، درگیری‌ها همچنان در جریان بود. نیروهای اتریش-مجارستان از همان ابتدای جنگ به خاک صربستان تعدی کرده و با نزدیکی بلگراد نیز پیش رفتند.
نقشه صربستان و همسایگان آن در 1914
بعدها جبهه صربستان به مهم ترین کانون جنگ تبدیل شد و بعدها نیز دو امپراتوری اتریش-مجارستان و عثمانی از طریق همین جبهه از گردونه‌ی جنگ کنار رفتند.
برای مطالعه بقیه مطلب بر روی ادامه مطلب کلیک نمایید.
در آغاز جنگ جهانی اول ، آلمانیها متوجه نکته‌ی مهمی شدند : آنها به دلیل اتحاد میان روسیه و فرانسه ، باید به هر دو کشور ضربه می زدند تا جنگ را به سرعت به نفع خود به پایان برسانند.
راهنمای آنان برای نیل به این هدف ، طرح اشلیفن بود. نام این نقشه از فرمانده سابق ستاد کل ارتش آلمان گرفته شده بود که سالها قبل از وقوع جنگ ، طرحی را به ستاد ارتش ارائه کرد که در صورت بروز جنگی بزرگ در آینده ، آلمانیها بتوانند از این طرح برای شکست دشمنان استفاده کنند.
ژنرال آلفرد فون اشلیفن؛ مبدع طرح اشلیفن
طرح اشلیفن بر این مبنا بود : آلمانیها بایستی از راه بلژیک وارد فرانسه می شدند. سپس در صورت عقب نشینی فرانسویان ، ارتش آلمان به سمت شمال فرانسه (کانال مانش) حرکت می کردند و بعد نیز به سوی جنوب تغییر مسیر می دادند تا بتوانند همزمان با تهاجم به نیروهای در حال عقب نشینی فرانسه ، وارد پاریس شوند.
سپس در مرحله دوم ، آلمان می توانست با خلاصی از فرانسه ، به روسیه حمله کند و بدین ترتیب ، در صورت پیروزی بر روسیه ، طی چندین ماه جنگ را به پایان ببرد.
************
نقشه اشلیفن
این طرح در ابتدا موفقیت آمیز بود. ارتش آلمان توانست به شکلی برق‌آسا از بلژیک عبور کند و وارد خاک فرانسه شود. هزاران غیرنظامی بلژیکی طی این تهاجم کشته شدند. بریتانیا در اعتراض به نقض بی طرفی بلژیک توسط ارتش آلمان ، به امپراتوری ژرمن‌ها اعلان جنگ داد.
با ورود بریتانیا به جنگ ، کار برای آلمان سخت‌تر شد. با این حال ، طبق انتظار ارتش فرانسه به سوی پاریس عقب نشست. این عقب‌نشینی 10 روزه به شدت توان نیروهای فرانسوی را به تحلیل برد. در همین حال ، آلمانیها به 48 کیلومتری شمال پاریس رسیدند.
نبرد اول مارن
فرمانده کل ارتش فرانسه - ژنرال ژوزف یوفر - تصمیم گرفت ریسک کند و با شبیخون به نیروهای آلمانی ، پیشروی آنها را متوقف کند. در صبح 6 سپتامبر 1914 هنگامی که لشکر ششم فرانسه به نیروهای لشکر اول آلمان حمله کرد ، وضعیت عوض شد.
لشکر اول نیروی زمینی آلمان برای ضربه زدن به فرانسویان دست به پیشروی بیشتر زد و در نتیجه ، از باقی صفوف ارتش آلمان جدا شد. نیروهای سلطنتی بریتانیا که برای کمک به فرانسه آمده بودند ، این خلأ را پر کردند.
نیروهای فرانسوی منتظر حمله‌ی آلمانیها
این بار آلمانیها دست به عقب نشینی زدند. طی یک هفته بعد ، ارتش آلمان حدود 70 کیلومتر از مواضع خود عقب نشست. سرانجام ، خطر سقوط پاریس برای همیشه برطرف شد.
نبرد اول مارن امید آلمانیها برای دست یابی به پیروزی زودرس را برای همیشه از میان برد و آنان را مجبور کرد که با حفر سنگر در جبهه اروپای غربی ، جنگ آهسته و کند را آغاز کنند.
" فردریک ویلهلم چهارم "
زمان و مکان تولد : 15 اکتبر 1795 در شهر برلین
زمان و مکان مرگ: 2 ژانویه 1861 در شهر پوتسدام
مدت حکومت : 1840 تا 1861 میلادی
خاندان سلطنتی : هوهن‌زولرن
ولیعهد : شاهزاده ویلهلم
*******
او ششمین پادشاه پروس از 1840 تا 1861 میلادی بود که سیاست سنتی و مرتجع وی سبب بروز انقلاب 1848 در پروس شد. او موفق شد انقلاب را سرکوب کند اما از 1857 به بعد به دلیل سکته ناتوان شد و امور سلطنت را به برادرش ویلهلم اول واگذار نمود.
او که پسر شاه فردریک ویلهلم سوم بود ، در جوانی به یادگیری امور نظامی پرداخت و به سرعت در سبک هنری رومانتیسم نیز پیشرفت کرد. فرماندهی نظامی او در جنگ با ناپلئون ، نشان داد که به خوبی با ارتش و نظامی‌گری آشناست.
او با فلاسفه و سیاستمداران آلمانی دوست بود و از طریق آنان به نوع حکومت آریستوکراسی (حکومت نخبگان در کشور) اعتقاد یافت و پس از آنکه به سلطنت رسید ، کوشید تا این نظام حکومتی را در پروس پیاده کند.
در واقع هنگامی که در 1848 کشورش با انقلاب مواجه شد و آزادی‌خواهان خواستار طرح قانون اساسی برای پروس شدند ، او قانون اساسی را یک ''تکه کاغذ بی ارزش'' خواند. فردریک ویلهلم به ارزش‌های حکومتی قدیم و به عبارتی دیگر ، ارتجاع علاقه مند بود و به همین دلیل در مقابل اندیشه‌های متجددانه‌ی انقلاب فرانسه ایستاد.
انقلاب 1848
در مارس 1848 انقلابیون در پروس - که متاثر از اندیشه‌های انقلاب فرانسه بودند - در مقابل قدرت شاه ایستادند. درگیری‌های خیابانی به اوج خود رسید و صدها نظامی و غیرنظامی کشته شدند. عاقبت شاه مجبور شد اعتراضات مردم را بپذیرد. او در مراسمی دسته‌جمعی از میان خیابان‌های برلین گذشت و همراه با پرچم سیاه ، سرخ و طلایی - که نمادهای آلمان متحد به حساب می آمدند - به مردم اعلام کرد که اینک تمام تلاش خود را برای اتحاد ممالک آلمان خواهد کرد.
" درگیری‌های خیابانی در برلین ؛ مارس 1848 "
او سپس مجبور شد به ایجاد پارلمان ملی پروس تن دهد اما این بار نیز تحت نفوذ اطرافیانش دست به کارهای خودسرانه زد ؛ پارلمان ملی را منحل کرد و قانون اساسی جدیدی متناسب با عقاید خود جایگزین قانون قبلی کرد.
فردریک ویلهلم در آوریل 1849 عنوان امپراتور کل آلمان را که لیبرال‌های پروسی به او پیشنهاد داده بودند رد کرد ؛ تنها به این دلیل که به خاطر اندیشه‌های مرتجعانه و سنتی خود باور داشت که این پیشنهاد باید توسط شاهزادگان آلمانی به وی داده شود.
" پارلمان ملی پروس "
پایان سلطنت
در سال 1857 سکته منجر به ناتوانی و از کار افتادگی او شد. از این زمان تا 1861 ، او دیگر نتوانست به کارهای حکومتی بپردازد ؛ لذا ، برادرش ویلهلم اول - که از مرگ شاه در 1861 به سلطنت رسید - به عنوان نایبالسلطنه اداره امور را بر عهده گرفت.
" فردریک ویلهلم سوم "
زمان و مکان تولد : 3 اوت 1770 در شهر پوتسدام
زمان و مکان مرگ: 7 ژوئن 1840 در شهر برلین
مدت حکومت : 1797 تا 1840 میلادی
خاندان سلطنتی : هوهن‌زولرن
ولیعهد : شاهزاده فردریک ویلهلم
*******
فردریک ویلهلم پنجمین پادشاه تاریخ پروس بود که جانشین پدرش - فردریک ویلهلم دوم - شد. او به دلیل سهل انگاری پدرش در تربیت وی ، نتوانست روحیه سلطنت کردن را در خود بپروراند و به این دلیل ، فرمانده نظامی موفقی نبود.
فردریک ویلهلم فردی منزوی و البته بی روح و نشاط بود. او همچنین تحت نفوذ شدید همسرش قرار داشت.
سیاست بی‌طرفی فردریک ویلهلم در جریان جنگهای ناپلئونی - که میان فرانسه و قدرتهای اروپایی رخ داد - منجر به کاهش حیثیت و اعتبار پروس شد.
اصلاحات داخلی او منجر به تضعیف حکومت خودکامه پادشاهی در پروس گردید. البته عوامل مهمی در تصمیم شاه برای ایجاد اصلاحات نقش داشتند :
در سال 1806 دامنه جنگ فرانسه و اتریش این بار به قلمرو پروس کشیده شد. ناپلئون بناپارت - امپراتور فرانسه - در نبرد ینا (14 اکتبر 1806) موفق شد ارتش پروس را شکست داده و متعاقب آن ، دولت این کشور را به تسلیم وادارد.
" در میانه نبرد ینا ، سواره‌نظام فرانسه پرچم پروس را به غنیمت گرفته "
پروس پس از این جنگ بخش بزرگی از قلمرو خود در آلمان را از دست داد. اینک پادشاه متوجه شد که کشورش نیاز به اصلاحات اساسی دارد.
طرح این اصلاحات به دو تن از وزرای کشور - کارل اشتین و کارل فون هاردنبرگ - سپرده شد. اصلاحات مذکور برای کشور مفید واقع شد اما تنها قدرت بوروکراسی را تقویت کرد. (بوروکراسی بدین معناست که قدرت در اختیار دیوان‌سالاران قرار گیرد و تصمیمات مهم توسط آنان گرفته شود.)
" هاردنبرگ ، یکی از دو وزیری که اصلاحاتی در پروس انجام داد. "
در 1814 میلادی ، ارتش پروس تحت فرماندهی ژنرال برجسته بلوخر توانست نیروهای فرانسه را شکست دهد. در همان سال ، کنگره وین برگزار شد.
این کنگره که آینده اروپای پس از ناپلئون را تعیین می کرد ، چهار کشور را به عنوان دولتهای اصلی اروپا به رسمیت شناخت : روسیه ، پروس ، اتریش و بریتانیا.
قرار شد بخش بزرگی از ناحیه ساکسونی ، ایالت راین و وستفالی به پروس داده شود.
25 سال پایانی سلطنت فردریک ویلهلم همراه با استبداد و خودکامگی طی شد اما آزادی‌خواهان همچنان کوشیدند تا با پیگیری خواسته‌های خود ، پروس را به کشوری آزاد تبدیل کنند. این مسئله موجب بروز رویدادهای مهمی در تاریخ آلمان شد.
دودمان جین به سلسله ای اطلاق می شود که میان سالهای 1115 تا 1234 میلادی بر بخش بزرگی از شمال چین حکم راند. این دودمان عاقبت با حمله مغولان از میان رفت. اصل و مبدا این دودمان به مردم جورچن ، گروهی از کوچ نشینان ساکن ناحیه منچوری ، باز می گردد.
مجسمه از جنس مرمر مربوط به دودمان جین
لطفاً برای خواندن بقیه مطلب بر روی ادامه مطلب کلیک کنید.
شما می توانید با عضویت در خبرنامه سایت، آخرین مطالب را در ایمیل خود دریافت کنید.
